Sinds de Tweede Wereldoorlog kromp de economie nooit harder dan vorig jaar. Corona bracht een verwoestende klap uit aan horeca, evenementenbranche en toerisme. Het aantal bedrijven dat op de fles ging was echter lager dan voorgaande jaren en massawerkloosheid bleef uit. Afzender van de toegeworpen reddingsboei: de overheid. Zonder noodpakketten was Nederland hard onderuit gegaan.
Dat geeft te denken. Want jarenlang werd ons voorgehouden – ook in deze krant- dat de overheid onze ergste vijand was. Spilziek, onbetrouwbaar en zo traag als stroop. De vrije markt daarentegen zou gegarandeerd en vlug als water alles leveren waar we van droomden. Tegen de laagste prijs wel te verstaan.
“De vrije markt daarentegen zou gegarandeerd en vlug als water alles leveren waar we van droomden. Tegen de laagste prijs wel te verstaan.”
Het resultaat kennen we. Lagere belastingen voor multinationals en buitenlandse aandeelhouders maar achterblijvende lonen voor harde werkers en steeds meer werkende armen. Steden vol met sjieke appartementen waar projectontwikkelaars goed aan verdienen maar eindeloze wachtlijsten voor starters en onbetaalbare woningen voor onze middenklasse. Veel is scheefgegroeid.
“Veel is scheefgegroeid.”
Een ding is zeker: het nieuwe Kabinet krijgt veel te doen. We moeten niet terug naar het oude normaal maar als de wiedeweerga naar een béter normaal. Helaas lijkt die boodschap nog niet tot iedereen doorgedrongen. Zo leest het VVD-programma als een verlanglijstje voor multinationals, speculanten en inhalige vastgoedbazen. Miljonairs blijven profiteren van een ruimhartig belastingstelsel en multinationals blijven buiten schot.
Ondertussen mogen werknemers makkelijker worden ontslagen en blijft het minimumloon te weinig om van te kunnen leven. De huurbescherming gaat op de schop en als klap op de vuurpijl mogen zieken en ouderen voor iedere behandeling een eigen bijdrage gaan betalen.
“Zo leest het VVD-programma als een verlanglijstje voor multinationals, speculanten en inhalige vastgoedbazen.”
De partij plaatst zich met dit programma buiten de werkelijkheid van hardwerkend Nederland. De VVD-lijsttrekker die hiermee de boer op gaat kunnen we met reden Markt Rutte noemen. Want een stem op Rutte is een stem op een wolf in schaapskleren. Het ziet er allemaal zacht en pluizig uit maar net als bij Roodkapje is aan het eind van het liedje zelfs je grootmoeder de klos.
“Want een stem op Rutte is een stem op een wolf in schaapskleren.”
