Stel werkgarantie als voorwaarde voor geld naar bedrijven

Door Lodewijk Asscher op 1 september 2020 Delen  

Het gaat hard. Veel mensen zijn de afgelopen tijd al hun baan kwijt geraakt, veel anderen vrezen dat dat gaat gebeuren.

Je baan kwijtraken komt bij de meeste mensen aan als een dreun. Niet alleen omdat je in één klap je inkomen verliest. Maar ook omdat je je vak niet meer kan uitoefenen, de collega’s waarmee je fijn samen hebt gewerkt moet missen en op zoek moet naar wat nieuws.

Als je naar het nieuws kijkt weet je dat er nog veel meer aankomt. Berichten over massaontslagen bij de NS, Schiphol, de KLM en tal van andere bedrijven. Nog nooit eerder liep de werkloosheid zo snel op.

Het is belangrijk dat we er alles aan doen om mensen aan het werk te houden of aan het werk te krijgen.

Het is dus belangrijk dat we er midden in deze coronacrisis alles aan doen om mensen aan het werk te houden of aan het werk te krijgen. We maakten eerder al een coronareddingsplan voor nieuwe banen. Vandaag presenteren we een plan voor een werkgarantie in het derde steunpakket.

Het is goed dat er een nieuw steunpakket komt. We moeten nu bedrijven helpen overleven. We moeten zorgen dat mensen aan het werk blijven. Maar voor de mensen voor wie geen werk meer is vind ik de plannen te vaag, te onzeker. Ons voorstel: de werkgarantie. Met een afspraak tussen werkgevers, werknemers en de overheid om ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk mensen de zekerheid hebben van een baan.

Vandaag presenteren we een plan voor een werkgarantie in het derde steunpakket.

In de vorige crisis heb ik van dichtbij gezien dat het een illusie is te denken dat mensen zichzelf wel redden. Juist na ontslag heb je begeleiding nodig naar nieuw werk, in plaats van thuis te zitten met een uitkering. En hoe langer dat duurt, hoe moeilijker het wordt.

Dat kan ook anders. We kennen de voorbeelden van bedrijven waar mensen vanuit hun baan worden omgeschoold naar ander werk. Dat werkt heel goed als zowel de oude als de nieuwe werkgever betrokken zijn en hun bijdrage leveren. Een heel goed voorbeeld daarvan is de KLM die afspraken maakt met de organisatie die gaat over langdurige zorg, ActiZ. Zij werken eraan om mensen waar bij de KLM geen plek meer voor is, op te leiden tot zorgmedewerkers. Zo worden mensen geholpen aan een nieuwe baan en wordt er tegelijk iets gedaan aan de tekorten die er zijn in de zorg.

We moeten afspraken maken. En deze moeten ook als voorwaarde gelden voor steun vanuit de overheid.

Dit kunnen we op tal van andere plekken ook doen. In sectoren als de horeca en toerisme gaan helaas waarschijnlijk nog meer mensen hun baan verliezen. Maar op andere plekken, zoals het onderwijs, de zorg, de bouw en de ICT is juist enorme behoefte aan mensen. Als we nu afspraken maken over werkgarantie dan regelen we dat misschien de stewardess verpleegkundige kan worden.

Dat gaat niet vanzelf. We moeten afspraken maken. En deze moeten ook als voorwaarde gelden voor steun vanuit de overheid. Als er mensen uit moeten, wordt er samen gezocht naar een nieuwe baan in bijvoorbeeld de zorg of het onderwijs. En tot je daar aan de slag kan blijf je in dienst bij je oude werkgever. De kosten daarvoor worden verdeeld tussen de werkgevers en de overheid. Dat is de werkgarantie.

Help je ons mee het kabinet te overtuigen om te kiezen voor werk?

Het wordt spannend of we het kabinet kunnen overtuigen te kiezen voor werk. Wil je helpen? Ik hoor ook graag van jullie ervaringen: staat jouw baan op de tocht of ziet het er nog goed uit? Ken je mensen die de overstap willen maken naar de zorg of het onderwijs of een andere sector met personeelstekorten? Stuur ons dan een appje. Al die persoonlijke verhalen helpen ons om andere partijen te overtuigen.