Als gevolg van de coronacrisis hebben we het afgelopen jaar veel thuis gewerkt. En dat was lang niet altijd makkelijk.
Ik hoor van veel mensen om me heen dat ze, net als ik, overdag de kinderen hielpen met schoolwerk en 's avonds de mail zaten bij te werken. De grens tussen werk en privé is steeds vager geworden. Terwijl het voor onze gezondheid juist heel belangrijk is dat we ons werk soms ook even kunnen loslaten.
Na werktijd verdien je de kans om je hoofd even leeg te maken.
Na werktijd verdien je de kans om je hoofd even leeg te maken en aandacht te geven aan de echt belangrijke dingen in het leven. Maar bij veel werkgevers is de impliciete verwachting toch dat je ook buiten kantooruren klaar staat. Veel mensen vinden dat geen probleem. Maar voor heel veel mensen wordt het dat in de loop van de tijd wel een probleem. Zij krijgen last van die druk. Maar liefst 1,3 miljoen Nederlanders ervaren burn-out klachten.
Daarom dien ik vandaag een initiatiefwet in bij de Kamer. Die wet regelt dat werkgevers en werknemers afspraken moeten maken over bereikbaarheid buiten kantooruren. Dat er met elkaar gesproken wordt over wanneer je baas niet meer van je mag verlangen dat je reageert op e-mails, telefoontjes of berichtjes. Dat je ook het recht hebt om even onbereikbaar te zijn.
Onze initiatiefwet regelt dat er afspraken komen over bereikbaarheid buiten kantooruren.
Andere landen zoals Frankrijk kennen al langer een dergelijke wet. Het Europees Parlement nam onlangs ook een motie aan voor een Europees recht op onbereikbaarheid. De coronacrisis en het thuiswerken heeft aangetoond hoe nodig een dergelijke wet is. Daarom wil ik vaart maken met de behandeling. Want je moet die telefoon of laptop na een dag werken ook gewoon even kunnen wegleggen.
