Over een kleine twee weken gaan de basisscholen weer open. Dat is goed nieuws voor veel ouders en kinderen. Maar die opening gaat ook gepaard met begrijpelijke zorgen.
Is er wel voldoende testcapaciteit voor al het personeel in opvang en onderwijs? En hoe moet je als leraar anderhalve meter afstand houden van je leerlingen? Hoe vaak worden klaslokalen schoongemaakt? En wat betekent dit alles voor mensen uit risicogroepen of met kwetsbare mensen in hun gezin?
Vandaag spraken we in de Tweede Kamer over de effecten van de coronacrisis in het onderwijs. Ik vroeg de minister naar de gevolgen van de coronacrisis voor de kansengelijkheid.
Wij maken ons grote zorgen over de achterstanden die kwetsbare kinderen hebben opgelopen.
Want wij maken ons grote zorgen over de achterstanden die kwetsbare kinderen hebben opgelopen. Daarom heb ik de minister gevraagd om in kaart te brengen hoe groot die achterstanden zijn en wat er nodig is om ze in te lopen. Wat ons betreft doen we dat met een noodfonds voor gelijke kansen, waaruit scholen zelf kunnen bepalen wat, hoe en wanneer nodig is.
Maar voor die studenten die als gevolg van corona langer moeten studeren, willen wij compensatie.
Ook in het beroeps en wetenschappelijk onderwijs leidt de coronacrisis tot grote zorgen. Wat als je studievertraging oploopt, of als je stage niet door kan gaan? Wat als je bijbaan ineens stopt en je wel boodschappen moet betalen? We weten nu nog niet precies hoeveel studenten studievertraging oplopen als gevolg van de intelligente lockdown. Maar voor die studenten die als gevolg van corona langer moeten studeren, willen wij compensatie. Bijvoorbeeld door de flexregeling ook voor hen open te stellen. En door te zorgen voor een verlenging van de aanvullende beurs voor die studenten die vertraging oplopen. Bovendien willen we meer zekerheid voor jonge onderzoekers, postdocs en promovendi: hun vaak tijdelijke contracten moeten verlengd worden. Want ook zij verdienen vaste grond onder de voeten, juist nu.
