Wat er in Ter Apel gebeurt is onacceptabel

Wie de beelden van Ter Apel ziet, krijgt al snel de indruk dat ons land net als in 2015 met een grote vluchtelingencrisis kampt. Want hoe anders laat je het gebeuren dat mensen op de vlucht voor oorlog en geweld dagenlang op een grasveldje slapen?

Maar de waarheid is dat dit geen vluchtelingencrisis is, maar een bestuurscrisis. Met de huidige instroom is er geen enkel excuus voor een land als Nederland om mensen buiten te laten slapen. Om zwangere vrouwen, kinderen en zieke mensen aan hun lot over te laten. Zelfs in 2015 tijdens de Syrië-crisis gebeurde dit niet.

Vorig jaar concludeerde de Adviescommissie voor Vreemdelingenzaken al dat het kabinet de crisis zelf creëert en in stand houdt. Door bezuinigingen, gebrek aan voorbereiding en het sluiten van AZCs als de instroom lager is. Kortom, efficiency-denken en het korte termijnperspectief boven structurele en menswaardige oplossingen.

Dit is geen vluchtelingencrisis, maar een bestuurscrisis.

Dat het kabinet deze zelfgecreëerde crisis nu aangrijpt om de rechten van asielzoekers in te perken is pijnlijk. Mensenrechten als ruilmiddel in een cynisch politiek spel, en het laat bovendien zien dat afbraakbeleid loont.

Gelukkig zijn er wel afspraken gemaakt met gemeenten over financiering en de bouw van flexwoningen voor vluchtelingen met een status, en andere woningzoekenden. Maar aangezien deze beloften eerder zijn gedaan is het de vraag of het kabinet nu werkelijk boter bij de vis doet.

Aanstaande maandag gaan de PvdA samen met GroenLinks wederom op bezoek in Ter Apel en de regio Groningen. Om met alle betrokkenen te spreken hoe we nieuwe dieptepunten kunnen voorkomen, en hoe toe kan worden gewerkt naar menswaardige opvang. Want ‘Moria’s’ mogen nergens voorkomen, maar zeker niet in Nederland.