Vierenveertig arbeidsmigranten zijn lange tijd ondergebracht in de Haagse Theresiakerk, een anti-kraakkerk waar je volgens de gemeente niet in kunt wonen en die nog brandgevaarlijk is ook.
De verhuurder sloeg een slaatje uit de kwetsbare positie van deze arbeidsmigranten. Ze betaalden 100 euro p.p. per week; samen bijna 18.000 euro per maand.
In de Theresiakerk stonden elektrische kacheltjes te stoken aan oude stroomkabels, waarbij de geur van smeulend plastic vrijkwam. We mogen van geluk spreken dat er niets is misgegaan. Voor de arbeidsmigranten wordt nu druk gezocht naar een beter onderkomen.
Het is tijd om de uitzendbureaus die voor deze toestanden verantwoordelijk zijn tot de orde te roepen.
Want deze misstand staat niet op zichzelf. De boswachter kan je zo de plekken in de duinen aanwijzen waar dakloze arbeidsmigranten ’s zomers de nacht doorbrengen. De daklozenopvang in Den Haag werkt tegen de klippen op om iedereen van een bed te voorzien. Met chocoladeletters staat in de krant dat Oost-Europese arbeidsmigranten voor ‘daklozenterreur’ in de Haagse wijken zorgen. Maar waar moet iemand heen als het uitzendbureau het contract stopt en het dak boven het hoofd verdwijnt?
Te vaak zien we dat deze mensen op straat worden gezet als het uitzendbureau hen niet meer nodig heeft, of als ze te mondig zijn op de werkvloer. Het uitzendbureau zorgt nu vaak voor de huisvesting. Met het beëindigen van het flexcontract stopt dat, en dan zit de buurt met de overlast.
De uitzendbureaus maken de winsten, de samenleving draait op voor de kosten.
Uitzendbureaus en sommige politieke partijen roepen dat er nog duizenden arbeidsmigranten nodig zijn voor de economie, maar over het aanpakken van de misstanden zwijgen zij in alle talen. Het vrij verkeer is een groot goed in Europa, maar dan moeten we de markt wel reguleren en de arbeidsmigranten beschermen tegen beunhazen.
De uitzendsector is nu losgezongen van iedere vorm van verantwoordelijkheid voor deze mensen. De welwillende uitzendbureaus ondervinden bovendien imagoschade vanwege de cowboys op de markt. Het is daarom tijd dat we de hele uitzendsector tot de orde roepen voor dit gedrag. Het is niet meer dan normaal dat de mensen die voor jou het werk doen een fijn onderkomen hebben, ieder mens verdient een goede woning.
In ons plan komt er een onafhankelijke woningbouwcorporatie met als doelstelling fatsoenlijk onderdak voor arbeidsmigranten. Zij krijgen een normaal huurcontract. De uitzendsector verplichten we om hieraan bij te dragen, waardoor een gelijk speelveld voor alle uitzendbureaus ontstaat. Dan heeft de gemeente een partner om mee te praten, kunnen we vanuit daar de integratie regelen van arbeidsmigranten die langer willen blijven, en dan slapen er geen mensen meer in portieken, duinen of onveilige panden in de stad.
