Veteranendag. Die ene dag per jaar dat we uitgebreid stil staan bij de mannen en vrouwen van onze krijgsmacht die voor onze veiligheid en vrijheid zijn ingezet. Op uitzending. Op missie. Soms om de vrede te bewaren. Soms om een oorlog te beëindigen. Vaak met gevaar voor eigen leven. Dik een jaar geleden bezocht ik een deel van hen in Afghanistan.
Afgelopen jaar was Veteranendag anders dan andere jaren. Noodgedwongen. Door corona. Geen defilé in Den Haag, geen fly-by, geen grote bijeenkomst op het Malieveld (met mooie herinneringen, sterke verhalen en in kameraadschap omzien naar hen die de hoogste prijs betaalden).
Afgelopen jaar was Veteranendag anders dan andere jaren.
Daarom deed ik de oproep om het budget voor Veteranendag dat nu overbleef op een andere manier tòch in te zetten voor onze veteranen. Omdat ze dat verdienen.
Daarom deed ik de oproep om het budget voor Veteranendag dat nu overbleef op een andere manier tòch in te zetten voor onze veteranen. Omdat ze dat verdienen.
Vandaag bleek waar die oproep toe heeft geleid: via verschillende projecten komt bijna €700.000- alsnog bij hen terecht. Bij de Veteraneninloophuizen, voor het vernoemen van bruggen en viaducten naar omgekomen veteranen, voor het aanschaffen van een kledingpakket voor de vrijwilligers van ‘Veteraan voor de klas’ en voor de aanschaf van grafstenen voor veteranen die begraven worden op de Nationale Veteranenbegraafplaats in Loenen bijvoorbeeld.
Mooi. En trots dat dat gelukt is.
Mooi. En trots dat dat gelukt is.
Steun onze docenten en blijf op de hoogte
Steun onze strijd en blijf op de hoogte van al onze acties, ideeën en activiteiten omtrent leraren.