Door Lodewijk Asscher op 7 juni 2020 Delen
Al die mensen - Amsterdam inderdaad, en ook in Groningen, Tilburg, Den Haag, Rotterdam, Nijmegen en Utrecht - willen dat er geluisterd wordt. De pijn van alledaags racisme, van onrecht, van uitsluiting. Niet alleen in Amerika maar ook in ons land. Het debat wordt nu - een beetje - gevoerd en minister-president Rutte heeft de stelling ‘black Pete is black, and I cannot change that’ verlaten. Maar we weten dat het niet genoeg is. We moeten er meer met elkaar over spreken. We moeten meer doen.
Daarbij is het nu aan de politiek om het voortouw te nemen. Niet alleen in woord, maar ook in daad. Wat we daarom nu moeten doen:
- Bestrijding van discriminatie en racisme zijn chefsache. Daarom moet dit voortaan taak van de premier zelf worden. Omdat het artikel 1 van de Grondwet is. Omdat het nodig is. Omdat het vrijwel alle andere portefeuilles raakt. Woondiscriminatie, arbeidsmarktdiscriminatie, discriminatie in het onderwijs, justitie en politie.
- Een staatscommissie instellen die onderzoek doet naar en adviseert over (onbewust) aanwezige uitsluitingsmechanismes en institutioneel racisme. Bij de schooladviezen en mogelijkheden tot stapelen in het onderwijs. Het onder de loep nemen van sociale en fraudewetgeving. En wat er kan verbeteren bij de politie, jeugdzorg en andere instanties. Laten we hier niet mee wachten.
- Normeren is niet vrijblijvend. Wat mij betreft gaan we uitzendbureaus die niet beschikken over serieus antidiscriminatiebeleid uitsluiten van overheidsopdrachten. En woningbemiddelingsbureaus die geen serieus antidiscriminatiebeleid voeren hun vergunning ontnemen.
We zijn er nog lang niet.
Zijn we er dan? Nee, nog lang niet. Dus laat me vooral weten welke ideeën je hebt. Het begint met echt naar elkaar luisteren. Zodat we bij het volgende debat het niet over de toon of Amerika hoeven te hebben. Maar zodat we echt in gesprek gaan over wat we met elkaar moeten en kunnen doen om racisme en discriminatie te bestrijden.
