Inmiddels tweeënhalve maand geleden droeg de Tweede Kamer het kabinet op om zorgverleners vanwege hun inzet tijdens (en na) de coronacrisis te belonen met een bonus. Sinds die tijd is het ijzingwekkend stil ‘aan de overkant’. Te druk met het regelen van voldoende én veilige mondkapjes en andere beschermingsmiddelen zeker…
Daarom heb ik er via Kamervragen opnieuw op aangedrongen om tempo te maken met die bonus. Wil het kabinet het net zover laten komen als in België, waar de premier demonstratief de rug werd toegekeerd door zorgverleners? Of als in Italië, waar zorgverleners het gevoel hebben dat ze na alle mooie woorden inmiddels alweer vergeten zijn?
Drie maanden geleden droeg de Tweede Kamer het kabinet op om zorgverleners te belonen met een bonus.
Overigens hebben zorgverleners natuurlijk blijvend extra waardering nodig, ook in hun portemonnee. Ik hoop dat alle partijen die de afgelopen maanden zulke mooie woorden spraken over de mensen in de zorg dat niet vergeten.
Tenslotte: gisteren kwam in het nieuws dat docenten in het hoger beroepsonderwijs ‘als blijk van waardering voor hun inzet de afgelopen maanden’ een loonsverhoging en een bonus krijgen. Veel zorgverleners zagen dat als een klap in hun gezicht. Dat snap ik, maar laat je niet voor de gek houden.
Ik heb er via Kamervragen opnieuw op aangedrongen tempo te maken met die bonus.
Het gaat hier om een cao-afspraak, dus niet om een bonus daarbovenop zoals we nu voor de zorg hebben afgedwongen. Bovendien worden docenten blij gemaakt met een dooie mus: hun loonsverhoging en bonus zijn ongeveer even hoog als in hun vorige cao, terwijl de boodschappen inmiddels een stuk duurder zijn geworden. Dat de werkgeversvoorzitter dat durft neer te zetten als extra waardering voor de inzet tijdens de coronacrisis is inderdaad een klap in het gezicht. Van z’n eigen docenten.
