Door Attje Kuiken op 1 juli 2022 Delen
De afgelopen dagen zijn we getuige geweest van gebeurtenissen die niets meer met het recht op demonstratie te maken hebben.
In online groepen roepen relschoppers op tot een burgeroorlog. Levensgevaarlijke situaties doen zich voor op snelwegen. Natuur moedwillig vernietigd. Collega-Kamerleden, bewindspersonen en hun gezinnen worden in de gaten gehouden en worden geconfronteerd met onveilige situaties. Het is bedreiging, intimidatie, terrorisme.
Ik vraag de minister een grens te trekken. En op te treden.
- Is de politie voorbereid op nieuwe gevaarlijke acties, waaronder de aangekondigde acties maandag?
- Is de minister bereid om de voetbalwet toe te laten passen op veroordeelde personen?
- Kan de minister laten onderzoeken of geradicaliseerde relschoppers aangemerkt kunnen worden als criminele groepering?
Elke dag dat een grens wordt overschreden, is er eentje waarop wordt aanvaardt dat deze grens opschuift. Het moet daarom afgelopen zijn.
Elke dag dat een grens wordt overschreden, aanvaarden we dat deze grens opschuift. Dat moet afgelopen zijn.
Bij dit debat past ook een blik op wat er de komende tijd verder nodig is om de rust in ons land te doen terugkeren.
Nog niet zo lang geleden noemde minister-president Rutte stikstof de grootste crisis in zijn politieke loopbaan. En de wrange conclusie is wel dat hij het volledig uit de hand heeft laten lopen.
Een moedige minister haalt nu de kastanjes uit het vuur, terwijl de minister-president zich onzichtbaar hield. Leiderschap is niet pas grote woorden gebruiken als het al fout is gegaan, maar alles doen wat in je macht ligt om te voorkomen dat het mis loopt.
Ik vraag de minister-president dan ook in deze tijden van grote onrusten de eindverantwoordelijkheid op zich te nemen in het stikstofdossier. Niet alleen in woord, maar ook in daad.
