De woningnood is terug. Jongeren betalen de rekening. Iedereen kent wel een dertiger die noodgedwongen nog bij de ouders woont. Jongeren en singles zijn vaak de helft van hun inkomen kwijt aan woonlasten. Daar komen de energierekening en zorgverzekering nog bij.
Starters zien hun droomhuis opgekocht door beleggers, die vervolgens een torenhoge huur vragen. Wat doet het kabinet? Het studeert, maar doet niks. Daarmee verzaakt het de grondwettelijke plicht om te zorgen voor voldoende woningen. Het is dan ook terecht dat jongeren in het hele land in actie komen met de campagne ‘Uitgewoond’ om dat recht op te eisen. De huidige situatie is een gevolg van keuzes om volkshuisvesting aan de markt te laten en steeds minder ‘voorwerp van zorg van de overheid’ te laten zijn. Sinds de jaren 90 worden huurders in de vrije sector niet langer beschermd tegen woekerhuren. Investeringsfondsen om meer te bouwen zijn afgeschaft. Sociale huurwoningen worden verkocht aan beleggers. Steeds minder mensen krijgen toegang tot betaalbare huurwoningen. Als we willen dat iedereen een betaalbare woning heeft, moeten drie dingen gebeuren.
Sinds de jaren 90 worden huurders in de vrije sector niet langer beschermd tegen woekerhuren.
Ten eerste: richt het beleid op mensen in plaats van rendement voor beleggers. We willen starters helpen en beleggers ontmoedigen. Dat kan door de overdrachtsbelasting voor starters af te schaffen, terwijl beleggers 10 procent belasting gaan betalen. Londen laat zien dat dit helpt. Mensen moeten weer eerlijke huren betalen. Daarom moet het puntenstelsel worden uitgebreid tot woningen met een huur van 1000 euro. Ten tweede: vergroot de toegang tot betaalbare huurwoningen. Leraren, verpleegkundigen en politieagenten worden de steden uitgejaagd. En het kabinet wil het nog moeilijker maken. De maximale inkomensgrens voor een sociale huurwoning wordt verlaagd van 38.000 naar 35.000 euro, maar alleen voor singles. Deze singlestraf moet van tafel. De grens moet juist omhoog, naar bijvoorbeeld 50.000 euro, zodat ook gezinnen met middeninkomens betaalbaar kunnen wonen in de plaats waar ze werken. Ten derde: stel een minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieu aan met de opdracht te investeren in betaalbare woningen. Daarvoor zijn miljardeninvesteringen nodig. De verhuurderheffing moet daarom worden verlaagd voor woningcorporaties die investeren in betaalbare nieuwbouw en verduurzaming. Voor de korte termijn moet er een Investeringsfonds komen voor stedelijke vernieuwing en leefbaarheid in krimpgemeenten.
Leraren, verpleegkundigen en politieagenten worden de steden uitgejaagd.
Omdat het kabinet geen beleid voert, vroeg de Tweede Kamer onlangs om de terugkeer van de minister van VROM. Het kabinet moet dat ter harte nemen. We willen eerherstel voor Artikel 22 lid 2 van de Grondwet. Laat de woningnood geen verdienmodel zijn.
Laat de woningnood geen verdienmodel zijn.
Berichten
