Meningsverschillen in Europa beslechten we aan de onderhandelingstafel. Een vaak moeizaam proces dat zich buiten het zicht van de meeste mensen voltrekt.
We zien er wel eens beelden van op tv, lezen erover in de krant. Doodnormaal en doodsaai. Maar ook een klein wonder voor wie de Europese geschiedenis een beetje kent. Want tot zeventig jaar geleden werden de meeste meningsverschillen tussen Europese landen beslecht op het slagveld. Wie de oorlog wist te winnen, werd de baas. Tot de volgende oorlog. En gewone mensen betaalden de prijs met hun bezit, hun welvaart, hun gezondheid, hun leven.
Het is een kans om te laten zien dat wij samen willen werken om onze toekomst vorm te geven en niet eenzaam willen wachten tot het noodlot roept.
De Europese Unie is niks anders dan een instrument in de handen van burgers en van landen om door samenwerking onderlinge tegenstellingen te overbruggen en uitdagingen die de macht van individuele landen overstijgen, gezamenlijk van een antwoord te voorzien. Een beter instrument heeft de Europese geschiedenis nog niet voortgebracht. Waarmee niet gezegd is dat het perfect is. Verre van. Er moet nodig aan gewerkt worden om het beter te maken, dichter bij de mensen te brengen voor wie het bedoeld is, beter toe te rusten voor de grote uitdagingen waar we voor staan.
De kansen liggen voor het oprapen, je moet ze durven zien en willen grijpen.
Dat is in deze tijd geen eenvoudige opgave. De wereld verandert met een snelheid zoals nooit tevoren. De vierde industriële revolutie zal geen mens op aarde onberoerd laten en de wijze waarop wij werken, produceren, consumeren en met elkaar omgaan grondig veranderen. Sommige grootmachten zijn er op uit hun wil aan ons op te leggen of ons zodanig te verzwakken dat we niks meer te vertellen hebben. De aarde bereikt snel de grenzen van wat zij van de mensheid kan verdragen. Klimaatverandering is geen sprookje, het is harde werkelijkheid. Onze oceanen dreigen in plastic te stikken, de luchtvervuiling vormt een steeds grotere bedreiging voor onze gezondheid. Er is echt plaats voor een eerlijk en fatsoenlijk leven, maar dan moeten we wel anders gaan leven, meer met elkaar rekening houden en ophouden eindige grondstoffen te verbrassen. Ook andere uitdagingen zijn zo groot dat het moed vraagt ze aan te pakken. Migratie is een wereldwijd fenomeen dat om een wereldwijde aanpak vraagt. Terrorisme en georganiseerde misdaad zorgen dat we ons steeds onveiliger voelen. Gaat Europa de veranderende wereld mede vormgeven, samen met andere wereldmachten? Of verschansen we ons achter de dijken en laten de wereld van morgen over aan grootmachten buiten Europa? Zoeken we de oplossing in samenwerking of in confrontatie?
Dat begint met een gang naar de stembus.
Samen kunnen we ervoor zorgen dat grote bedrijven weer eerlijk belasting betalen, dat we destructieve loonconcurrentie tegen gaan met een menswaardig minimumloon in ieder land van de EU. Het is tijd dat we een CO2-neutrale economie creëren met kansen voor iedereen. Het is tijd dat we jongeren weer een zekere toekomst geven. Met een eerlijk loon en een betaalbare woning. Het is tijd voor een Europa waar mannen en vrouwen gelijk betaald en behandeld worden. Waar mensenrechten voor iedereen gelden.
Zelfs de langste reis begint met een eerste stap.
Dat is waar deze Europese verkiezingen over gaan. Het is een kans om te laten zien dat wij samen willen werken om onze toekomst vorm te geven en niet eenzaam willen wachten tot het noodlot roept. De kansen liggen voor het oprapen. Je moet ze durven zien en willen grijpen. Dat begint met een gang naar de stembus. Zelfs de langste reis begint met een eerste stap.
